Bazı insanlar kavak ağacına, bazı insanlar da zeytin ağacına benzer...

KAVAK: Boyu uzundur, suyun (paranın) çok olduğu yerleri sever. Herkese tepeden bakar, rüzgar o gün nereye eserse o tarafa döner, birde pek narindir kırılıverir ve sağlam işlerde kullanılmaz...Ve en önemlisi meyve bile veremeden ömrünü çürütür gider.

ZEYTİN: Su ile (para) ile çok işi yoktur ihtiyacı kadarını alır, kimseye tepeden bakmaz. Rüzgarın onu eğmesine asla izin vermez, dallarını sopayla kırarsın da bir sene küser ama öbür sene yine sana verir, kin tutmaz, tüm bunlara rağmen bir de zeytin verir ki (bilgi); ister yeşil zeytin, ister sofralık, İster kırma zeytin, olarak kullan istersen sıkıp yağını çıkar dilersen posasından Priina yap sobada yak daha neler neler...

Ha bir de güvercin ağzında insana “Barış Temsili” şeklinde sunuluşu vardır ki edebiyatçılara ve tarihçilere konu olmuştur...

Ömrünüz zeytin ağacı gibi bereketli olsun.????

(Fotoğraf: Mustafa Nuri Şirin / Haliç, İstanbul)