BHUVANA RAMESHWAR
Kayınvalidemlerin evinde sağlıklı beslenmenin bu kuralını öğrendim. Kayınvalidem bir Hint tıp doktoruydu, kayınvalidem ise bir allopati doktoruydu, bu yüzden bu diyet tercihine şaşırmazsınız.
Sağlıklıydılar, ideal kilodaydı, neredeyse hiç hastalanmadılar veya önemli sağlık sorunları yaşamadılar ve sırasıyla 80 ve 90 yaşına kadar yaşadılar. İkisi de yaşlılıktan öldü, yaygın büyük C, diyabet, kalp sorunu, karaciğer, böbrek sorunu. yüksek tansiyon vb.'den değil.
Biz de evimizde aynı şeyleri yapıyoruz, sadece kayınvalidemlerin evindekinden daha fazla patates ekiyoruz. Patatesi çok yönlü buluyorum ve kriz zamanlarında yardımcı olan bir sebze olarak görüyorum.
Kayınvalidemler yemeklerimizde sebze olarak 'toprağın üstünde' yetişen tüm sebzeleri tercih ettiler. Bu yüzden patates, tatlı patates, soğan, kolacasia, pancar, havuç gibi sebzeleri daha az gördük. Evimizde knol khol, turp, şalgam hiç görmedim.
Tek istisnalar soğan, sarımsak ve zencefildi. Tüm yeraltı sebzeleri, gelecek bahar için bitkilerin depolandığı yerlerdir, dolayısıyla nişasta bakımından zengindirler.
Kayınvalidem genellikle yerden yüksekte yetişen sebzeler alırdı; köri fasulyesi, patlıcan, bamya, bakla, küme fasulyesi, bezelye, kırmızı biber, acı biber, baget, köy domatesi, muz çiğ meyvesi, muz sapı, salatalık, muz çiçeği, karnabahar, lahana, çiğ incir, brokoli, tüm kabaklar—şişe, acı kabak, sırt kabağı, balkabağı, dişbudak kabağı, kabak vb. Bunlar daha fazla su ve daha az nişasta içerir.
Tek istisna ağaçta yetişen Hindistan ceviziydi. Hindistan cevizinin "LDL" kolesterolünü artırdığını söylediler, bu yüzden satın alınmadı veya kullanılmadı.
Sadece mevsim sebzelerini aldık, pazardan taze olarak temin ettiğimiz için bütçemize uygun oldu.
Yemeklerimizin hepsinde soğan, zencefil ve sarımsak vardı.
Köri yaprakları ve kişniş yaprakları her zaman tazeydi ve günlük yemeklerimizde kullanılırdı.
Her gün bir çeşit yeşillik yememiz zorunluydu.
Her gün taze yemek pişiriyoruz, bir önceki günün yemeğini ısıtıp kullanmıyoruz.
